اجرایی کردن طرح HSR حمایت درمانی و ... از بیماران دیالیز در بیمارستان دکتر شریعتی
با توجه به این که نارسایی مزمن کلیوی از جمله بیماری های مزمنی است که باعث می شود فرد به علت تداوم بیماری و درمان با دیالیز نقش یک بیمار دائمی را در زندگی ایفا کرده و این موضوع اثرات متعددی را بر وضیعت فیزیولوژیک، روانی و توانایی عملکرد او باقی می گذارد، معاونت درمان به دنبال طراحی مدل مداخله ای برای افزایش کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با دیالیز بوده و در این زمینه بیمارستان دکتر شریعتی به عنوان الگوی اجرای طرح مذکور انتخاب شده است تا در صورت دستیابی به نتایج مؤثر در سایر بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز پیاده سازی شود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت درمان، نشست کارشناسان واحدهای بیماری های خاص و مددکاری اجتماعی در خصوص اجرایی کردن طرح HSR حمایت درمانی، روانی و اجتماعی از بیماران تحت درمان با دیالیز در بیمارستان دکتر شریعتی با حضور دکتر فاطمه خزاعی، کارشناس واحد بیماری های خاص و آرزو سلطانی فرد، مسئول واحد مددکاری اجتماعی روز چهارشنبه دوازدهم مرداد ماه 1401 برگزار شد.
با عنایت به اینکه رشد مداوم نارسایی های پیشرفته کلیوی (ESRD) یکی از واقعیت های نظام درمانی کشور بوده و با مقایسه رشد سالانه تقریبا شش درصدی بیماران کلیوی در ایران و رشد 3/1 درصدی جمعیت کشور، می توان به این نتیجه رسید که درمان این بیماران، چالش بزرگی است که نیازمند توجه ویژه تصمیم گیران حوزه سلامت بیماران خاص است.
نارسایی مزمن کلیوی از جمله بیماری های مزمنی است که باعث می شود فرد به علت تداوم بیماری و درمان با دیالیز نقش یک بیمار دائمی را در زندگی ایفا کرده و این موضوع اثرات متعددی را بر وضیعت فیزیولوژیک، روانی و توانایی عملکرد او باقی می گذارد. فشارهای روحی- روانی وارد شده بر این بیماران، با بروز مشکلات روانی-اجتماعی متعددی از جمله تغییر در وظایف و نقش های خانوادگی، مشکلات مالی، اشتغال، ناتوانی جنسی، عدم امکان مسافرت های طولانی و برخورداری از تفریحات گوناگون و محدودیت مصرف مواد غذایی همراه بوده است. با توجه به اینکه بیماری نارسایی کلیوی و درمان آن به طور معمول پیامدهای منفی برای کیفیت زندگی این افراد داشته است، نظام های بهداشتی و مراقبتی برای مواجهه با آن دامنه ای از خط مشی ها و راهبرد ها را برای حمایت از این بیماران با هدف کمک به آنان برای مشارکت در خود مراقبتی بیشتر، زندگی طولانی، مستقل و با کیفیت بهتر مورد آزمون قرار داده اند. شناسایی شیوه های مناسب ارتقاء کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با دیالیز، رویکردهای مناسبی را برای کاهش عوارض نامطلوب بیماری ایجاد می کند. ارزیابی کیفیت زندگی کمک می کند تا مشکلات بیماران به طور بنیادی تر مورد توجه قرار گرفته و حمایت های درمانی،روانی و اجتماعی از آنها به صورت تخصصی و در قالب سیستمی یکپارچه صورت پذیرد.
با توجه به اهمیت مطالب عنوان شده، این معاونت به دنبال طراحی مدل مداخله ای برای افزایش کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با دیالیز بوده و در این زمینه بیمارستان دکتر شریعتی به عنوان الگوی اجرای طرح مذکور انتخاب شده است تا در صورت دستیابی به نتایج مؤثر در سایر بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران پیاده سازی شود.
در این جلسه، چک لیست آماده شده برای نیازسنجی از بیماران در ابعاد درمانی، دارویی، روانی و اجتماعی مورد بررسی نهایی قرار گرفته و در خصوص تدوین نمودار زمان بندی اجرای پروژه مذکور برنامه ریزی های لازم صورت پذیرفت.
ارسال نظر